Sadece babasına:
- "Kocam şimdi
evdedir. Şu köşedeki dükkândan bir jeton al, ilerideki telefon kulübesinden eve
telefon aç, kocam gelsin bizi alsın" diyor.
Aradan 15 dakika sonra Nuray’ın kocası geliyor. Gülümseyerek
Nuray'a sarılıyor
-" Hoş geldin hayatım, nasıl geçti? diyor.
Zavallı Nuray, içinde kopan öfke fırtınalarına rağmen eşi
bir şey anlamasın diye zordaki gülümseyerek
- Hoş buldum canım diyor. İyiydi. Belimin ağrısı
hafifledi... Anne ve babasına dönerek:
- Ya siz nasıl oldunuz?
- iyiler, iyiler... Hadi sen geç kalıyorsun, bir an önce
evimize gidelim diyor Nuray.
Eşi önce anne ve babasını evlerine bırakıyor, sonra
kendisini. Eşi okuluna gidiyor. Nuray
çocuğunu besleyip uyuttuktan sonra annesine telefon açıyor.
-Bir terlik için bu kadar bana çile çektirmeye değer miydi?
Siz beni beklemeden çocuğumu da alıp nasıl gidersiniz. Üstelik dağın başında
parasız Kaldım. Ya başıma bir şey gelseydi? Sizi bu
yaptığınızdan dolayı asla affetmeyeceğim.
Esma teyze telefonda ağlıyormuş:
- " Kızım ne olur bizi affet! Bize oradakiler,
kızınızın bileti kesildi. Bir sonraki durakta size yetişir dediler, biz de ona
göre bindik. Şimdi sen bu olanları kocana anlatma, sonra bize karşı saygısı
olmaz... Bir daha seni bizimle bir yere göndermez.
Buna rağmen eşine bir şey söylememiş. Akşam olunca Nuray'ın
eşi eve gelmiş. Kapıyı Yaren koşmuş açmış babasına.
Baba -kız birbirlerini o kadar özlemişler Ki baba kızını öpücük yağmuruna tutarken
küçük kız:
-Babacım biliyor
musun, annem bizim trende yoktu.. gelmedi
ben ağladım.! Nuray' un eşinin
gülen yüzü birden bire düşmüş ,
Ne demek bu şimdi ?
Demiş . - Yok canım olur mu öyle şey.. sen hep uyuyordun ya... ! Diye durumu
kurtarmış.
Ertesi sabah erkenden Nuray Millieğitim Md. lüğüne giderek Müffettişini buluyor . Bir
zarfın içindeki parayı Mehmet beye veriyor ve teşekkür ediyor
Allah
sizden razı olsun. Siz olmasaydız ben
ne yapardım Hocam ? Allah' ın şanslı
kuluymuşum ki Allah sizi karşıma çıkardı .
- Kim olsaydı aynı şeyi yapardı.Birdaha temkinli olun.
Size ait olan eşyanızı babanıza dahi
emanet etmeyin .
Teşekkür ederim
dedi Nuray. Daha sonra bu kadar üzüntüye neden olan o bir çift terliği
çantasından çıkarttığı gibi yolda gördüğü yalınayak gezen yoksul olduğu her halinden anlaşılan bir
kadına verdi. Zira artık annesinin ayağında ya da evinin herhangi bir köşesinde
görmek istemiyordu o bir çift terlikleri.
AYSEL MASMANACI BEŞOĞLU
Eğitimci şair ve yazar