Akıl hastanesinde bir gün delilerden biri koşarak doktorun yanına gelmiş:
"Doktor bey çabuk bizim koğuşa gelin", demiş.
Doktor gitmiş, delilerden bir tanesi kendini ayaklarından tavana asmış öylece duruyor.
Doktor, "ne bu" diye sormuş.
Doktoru çağırmaya giden deli cevaplamış:
"Doktor bey bu zır deli kendisini ampul sanıyor".
Doktor kızmış:
"Olur mu öyle şey hemen indirin onu aşağıya".
Yine aynı deli:
"Doktor bey o zaman da biz ışıksız kalırız".
Bir edebiyat ürünü olan fıkralar toplumun maddi ve manevi tüm olgularını insanlara eğlenceli bir şekilde anlatırken bir yandan da düşündürür. Ben bu fıkrayı okurken çok eğlendim ama bunun yanı sıra beni çok düşündürdü. Doktora rahatsız olduğu bir durumu sergileyen deliyi şikâyet ederken aslında kendisi de o durumda fakat farkında dahi değil.
Günümüz toplumlarına baktığımızda aslında bu fıkraya benzer birçok olayla karşılaşıyoruz. Belki de bu durumu bizlerde yaşıyor olamaz mıyız? İnsanlık öyle bir yöne sürükleniyor ki ne yaptığını bilmeyen, kendisine yabancı birçok kişilik toplumun fertlerini oluşturuyor. Toplumsal sorunlar yaşandığında kullandığımız ifadeler “SEN “ veya “ONLAR” herhangi bir olay ya da sorun karşısında “BEN “veya “BİZ “ifadesini kullanıyor muyuz?
Çevremizde ki insanların rahatsız olduğumuz davranışlarını kendimizin de aynı davranışı yapıp yapmadığımızın bilincin demiyiz? İnsan sosyal ve kültürel bir varlıktır, doğası gereği birçok insanla iletişim halindedir bu iletişim kişiden kişiye farklılık gösterir. Sabah akşam beraber vakit geçirdiği, sadece gördüğünde selam verdiği ya da ay da yılda bir olduğu insanlar vardır. İşte bu durumda kişinin toplum içinde ki bu insanlarla olan davranışını göz önünde bulundurmalıdır. Beraber vakit geçirdiğimiz akrabamızın, arkadaşımızın ve çevremizdeki insanların yapmış olduğu olumlu ve olumsuz birçok davranışları vardır. Olumlu davranışlar bizi o insanlarla daha çok iletişim kurmamızı sağlarken olumsuz davranışlar ise bizi o insanlardan uzaklaştırır ve o davranışlardan şikâyetçi oluruz. Karşı tarafın sergilemiş olduğu rahatsız edici davranışlardan uzaklaşmak en kolayıdır. Peki ya rahatsız edici davranışlar bizlerde olduğu zaman kendimizden nasıl uzaklaşacağız, kendimizi kime nasıl şikâyet edeceğiz? Bunun için bir ferdin olumsuz davranışla karşı karşıya gelmemesi için en başta kendisini tanıması gerekir. İnsan kendi içinde ki olumsuzları görmezden gelir hep karşı tarafta göz gezdirirse bir başkasının da kendi üzerinde göz gezdirdiğinin farkında dahi olmaz. Kendisini göremeyip aydınlatmayan bir insan başkasına ışık veremez.
Rabia ALİOĞLU