Hele fidan gibi mesleğin baharında iki Astsb. yımın şehit haberini aldığımda içim yanıyor ve onların henüz birkaç aylık çocuklarıyla, yetim kalan birkaç yaşında ki yavrularını ve babasız büyütmenin acıları içinde yanmaya çalışan anneleri düşünüyorum.
Diyorlar ki, ateş düştüğü yeri yakar. Hayır inanmıyorum bu söze çünkü bu ateş hepimizi yakıyor. Ülkeyi yakıyor ve bu sıcak havalarda hem de kavururcasına yakıyor. Biz o büyüyecek ve serpilecek olan şehit çocuklarına ilerde babalarını sorduklarında ne söyleyeceğiz. Hani benim babam nerede, kim öldürdü dediklerinde ,onlara verilecek bir cevabınız var mı? Bu topraklarda bu toprağın aşını ve ekmeğini yiyenler mi sizin babalarınızı öldürdü,diyeçeğiz.
Ne cevabı canım, şimdi ülke gündeminde öğle olaylar var ki, gazete sütunlarında bile birkaç gazete hariç, basit köşe yazılarıyla geçiştiriliyor. Halbuki dün Baş Savcının açıkladığı Ergenekon davasının soruşturma iddianamesini 400 gazeteci ve kırkın üstünde kameraman izliyor. Evet,ülke gündemi şimdi Cudi ve Şırnak dağlarından Beşiktaş iskelesinde ki yargı mahkemelerine taşındı. 87 sanıklı bir dava var ortada bu davanın içindekiler 2004 yılında ki bazı olaylarla itham ediliyorlar.
Evet,benim aziz şehitlerim sizler bu ülkenin bir karış toprağını vermemek için dağlarda vadilerde mayın tarlalarında çırpınarak kanlarınızı akıtırken bizim göz yaşlarımız sel olurken o PKK denen örgütün hala dağlarda pusu kurarak sizleri pusuya düşürüp öldürmeleri karşısında kahrolduğumuzu bilmenizi isteriz .Zira bu ülkenin en önemli gündemi bence budur.Bu gündemden dışarıya çıkmadan ve bir başka konuyu ele almadan mutlaka bitirmek mecburiyetindeyiz.Benin fidan gibi aslan yapılı Mehmetçiklerimle sevgili meslektaşım Astab. larımın öldürülmesi ve şehit edilmeleri karşısında elimden hiçbir şey gelmediği için çok üzgünüm.Biz yetmiş milyon olarak eğer bu kahrolası PKK yı bitiremezsek eğer, Çanakkalede ve Geliboluda destanlar yazan o yüzbinlerce şehidimize nedenleri nasıl anlatırız. Bizi onların affetmesine asla imlan yoktur.
Sayın ilgililer,geliniz gündemi değiştirmeyin bizim en önemli gündemimiz budur.Bu terörü ortadan kaldırmadığımız sürece Türkiyeyi refaha götürmemize imkan yoktur. Muhalefetiyle, iktidarıyla bir araya gelmeliyiz ve haykırdığımız ŞEHİTLER ÖLMEZ; VATAN BÖLÜNMEZ sloganlarını hep birlikte dağda taşta nerede olursak olalım ve bu terör denen belayı bir an evvel bitirmeye çalışalım. Yoksa her gün böyle bayraklara sarılı tabutların arkasında göz yaşı döken genç annelerin ve yetim kalmaya mahkum yavruların feryatlarını duyarak içimize kan kıtırız. Bu ülke büyük ülke, bu ülkeyi mutlaka ve mutlaka hedeflenen noktalara götürmek hepimizin çabalarıyla olacaktır. Yoksa bölünür ve parçalanırsak düşmanlarımız sevinir işte böylesine bayrağa sarılı tabutların arkasından göz yaşı dökeriz.
İki gencecik Astsb. yımı ve iki Mehmetçiğimi ,yeniden toprağa vermenin acılarıyla kıvranıyorum. Kelime bulamıyorum, onların bu acılarını dindirmek için. Fotoğraflara ve ekranlara bakıyorum, ilgililere sesleniyorum:
DİNDİRİN BU ACIMASIZCA TERÖRÜ.VE EĞER DİNDİRMEK İÇİN BENİMDE SİLAH ALTINA ALINMAM GEDREKİYORSA BENİBDE ALIN;AMA YETER Kİ; DİNDİRİN VE BİRLEŞİN:, ÖĞLE GÜNDEMİ ERGENEKONDU; GECEKONDU VEYA GÜNDÜZ KONDU SLOĞANLARIYLA DEĞİŞTİRMEYİN. 78 YAŞINDAYIM;ALIN BENİDE ASKERE;DİYORUM!....::