8 Mart 2015 günü her yıl olduğu gibi yine kadınlarımızı anıcak ve onları hatırlayacağız.Ülkemizde her gün onlarca kadın cinayetleri işlendiği için kadınlar konusunda hele ki o kadın ana ise,çok daha duygulu ve hassas anılar yaşamak mecburiyetindeyiz.
Bu konuda sizlere anam Gülfidan Taşkını tanıtmak istiyorum.Bir kadın olarak Cumhuriyetin ilk kuruluş yıllarında babamın emekli öğretmen olması sebebiyle kazandığı okur yazarlık imtihanıyla Kilis Kadınlar gardiyanı olarak benim doğduğum 1931 yıllarında göreve başlamıştır.
Anam oniki çocuklu bir aile olarak eski hükümet konağının bulunduğu Karabaş sokağında ve şimdi askerlik şubesi olarak zannedersem faaliyet gösteren evde yaşayan 6 çocuğunun küçükleri olan ben dahil o evde büyürken babamda ayrı bir sokakta yine diğer 3 çocukla hayatını idame ettirmeye çalıştığı yıllarda o 3 ağabeyim yatılı okulları kazanarak Kilis dışına çıkmışlardır.Annem Gülfidan Taşkın 12 çocuktan 6 sini daha 3 yaşını geçmeden kaybetmiş ve benim ikizim olan Nevzat adındaki kardeşimde bu vefat edenlerin arasında yer almıştır.
Annem ilk okulu dışarıdan bitirerek ikinci dünya savaşı yıllarında babamın da işsiz olması sebebiyle,emekliliğini hak etmediği için oda bizimle birlikte annemin elini bakmaya başlamıştır.Annem Kilis kadınlar gardiyanı olarak görev yaptığı 15 yılın sonunda maalesef bir idam mahkumu kadının Suriye’ye geçe yarısı kaçması sebebiyle annem sorgusuz sualsiz görevden alınmış yanında bulanan 3 çocuk ve bir kamyon üzerinde babamla birlikte ben ilk okulu bitirdiğim için Gaziantep’e taşınmak mecburiyetinde kalmıştır.Gaziantep’e geldiğimizde henüz okul çağında olan Ağabeyim ve ben okulu düşünmeden o günkü Cemil Alevli iplik fabrikasında gece işçiliğine başlamıştık.O zaman yaşım 12 Ağabeyim yaşı 15 annem ve babam işsiz annem gözlerimizin içine bakarak bu böyle yürümez sizi okutmak mecburiyetindeyim dedi.
Bizden önce 3 Ağabeyim yatılı okulları kazanmış biri yüksek denizcilik okulu biri hava astsubayı okulu diğeri Ptt Meslek okulunu kazanarak evden ayrılmışlardır.Bize gelince Annem ben kardeşim Nevzat kız kardeşim Sevim olmak üzere annemin gayretiyle çeşitli okullara yerleştirilip küçük kardeşim Nevzat Hava Harp okuluna ve ben Diyarbakır sanat endüstrisi yatılı kısmına gönderilmek üzere annemi kız kardeşim baş başa bırakarak Gaziantep yola çıkarak Annemin ev temizliği çamaşır yıkama ve çocuk bakımı gibi çeşitli işlerde çalışmak süratiyle çocuklarına hazırladığı bu imkanlar dolayısıyla daima rahmetle ve saygıyla anılmak hele ki böyle Ana gününde 1979 yılında 86 yaşında kaybettiğim Annemi hatırlamak ve bugünkü annelere örnek olmasını tekrarlamak isterim.
Şimdi Küçük Yalı mezarlığında babam Osman Nuriyle birlikte yatan bu vefakar kadını hatırladığım ve andığım için çok mutluyum.Sizlerde annelerinizi kadrini bilerek sakin ola ki kadın katliamlarına asla yer vermeyiniz ve bu konuda eğitiminizi geliştirerek yolunuza devam ediniz.