Bugün anneler günü, yaşınız ne olursa olsun annenizi hatırlamak ve anmak mecburiyeti içindesiniz. Çünkü anaların ayağının altında olan cennet kapıları, anaların ne kadar güzide ve mümtaz insanlar olduğunu işaret etmektedir. İşte 81 yaşında ki Nejat Taşkın?da 32 yıl önce kaybettiği anasını anmak ve hatırlamak mecburiyeti içindedir. Tıpkı sizler gibi?
Şimdi İstanbul Küçükyalı mezarlığında denize karşı olan mezarı içinde rahmetli babam Osman Nuri ile birlikte huzur içinde yatarken, onun altı çocuk yetiştirdiği günleri hatırlayarak, bunları sizlerle paylaşmak istedim.
Evet, Kilis vilayetinde savaştan yeni çıkmış bir ülkenin yoksulluk içinde devam eden ve ekmeğin vesikayla dağıtıldığı günlerde annem Gülfidan Taşkın babamdan öğrendiği az bucuk Türkçe okuyup yazması ile Kilis Kadınlar Gardiyanı memuriyetine talip olur ve görevine başlar.
Derme çatma eski bir Kilis evidir ve burası hapishane olarak kullanmaktadır. Altı çocuklu Gülfidan Taşkın Gardiyan en büyük çocuğu orta bire giderken diğerleriyle yaşam mücadelesi vermektedir. Aldığı 15 TL. aylık ve üst katta bir oda, babamın girmesi yasak bir ev ve alt katta onlarca hükümlü kadın. Annem çocuklarını yetiştirmek için gayret gösterir, beş erkek bir kız çocuğu vardır ve bunların mutlaka okuması lazımdır. Annem inçe narin ve zayıf bir kadın olmasına rağmen, geceleri iki saat uyku ile iktifa eder ve daha sonra görevini izler. Kadın hapisler onun sorunluluğu altındadır.
İkiz dünyaya gelen Nejat Taşkın?ın eşi Nevzat bir kaç aylık iken annenin yorgun memesinde nefessiz kalarak hayata veda eder ve işte bu gün karşınızda 81 yaşında annesini anneler gününde ziyaret etme imkânı bulan ben ve emekli bile olamayan babam Osman Nuri ile birlikte bir kamyon kasasında Gaziantep ilinin yolunu tutarlar. Çünkü Kilis de barınmaları mümkün değildir.
Nedeni, annem Gülfidan Taşkın bir idam mahkûmu hapisten kaçtığı için anında görevine son verilir ve kapı dışarı konur, kader çizgisi onu bir acı yoksulluk içinde yakalarlar. Altı çocuk kendi sorumluluğu altındadır. Gaziantep ilinde bir han köşesine yerleşerek hayatın devamını sağlamaya çalışırlar. Çamaşırcılık ev temizliği ve yıllar içinde akıp giden bir ömür. Çocuklar ilk tahsillerini tamamlayarak yatılı okullara taşınırken, annem Gülfidan hala hayat mücadelesi içinde devam eden bir ana duygusunun mümtaz güzelliğini yaşar. Çünkü çocukları büyümüş hayata atılmış iş güç sahibi olmuş ve torunlar büyümüş ve bir koca hayat nihayet 32 yıl sonra son bulmuştur. Bu kadın benim annemdir ve bu güzel annemi anneler gününde değil her gün rahmet ve saygı ile anarken diyorum ki, bütün anlar güzeldir. Ve ekliyorum:
ANA BAŞTA TAÇ İMİŞ BİR EVLAT PİR OLSADA ANAYA MUHTAÇ İMİŞ?
Anamın o günlerini hatırlayarak onu fedakâr bir anne olarak selamlamak istiyorum. Çünkü o hakikaten anılmaya yazılmaya değer bir anne olarak hep karşımda hayalimde ve yanı başımdadır.
Yıllar Kilis?te böyle geçerken bir idam mahkûmu kadın hapisten kaçar ve sorumlusu gardiyan annem yakalanarak görevine son verilir.
Gerisi size ait olan bu yazım çerçevesi içinde bütün anaları kutluyor ve yürekten selamlarken aranızdan ayrılanlara da binlerce rahmet diliyorum. Aman, vanalarınızın kıymetini biliniz ve onları asla kırmayınız ve incitmeyiniz. Her ana güzeldir ve her ana yılın annesidir. Onları senede bir gün değil lütfen her gün hatırlayınız ve onlarla yaşamaya çalışınız.
Nejat TAŞKIN