Şehit Astsubay’ın naşı camii avlusuna getirilirken 10 yaşındaki çocuğun feryadı duyuluyordu:’Baba beni bırakıp nereye gidiyorsun ?’Kanayan gönüllerimizden süzülen gözyaşlarını silmeye çalışıyorduk.Karşımızda idi 10 yaşındaki ağlayan çocuk ve hergün kalkan şehit cenazeleri bize bu işin sonu nereye varacak diye düşündürüyordu ?
Ne oldu da bu 1 Kasım 2015 seçimlerinden sonra yaşanan ortama gelindi.Bu tünelleri kim yaptı,evler silah deposuna çevrilirken kim ne yapıyordu ? Ayrıca bunca silah ve mühimmatın parasını bu hainler nasıl elde ediyorlardı ?Bir Cumhuriyet vatandaşı olarak bunları sormaya hakkımız yok mu ?
Huzurumuz kaçtı yanımıza yaklaşan kim olursa olsun onlardan şüphe eder olduk.30 yıl süren askerlik vazifemde Şanlı Türk Ordusunun destansı mücadelesinin hemen her kademesini iliklerime kadar yaşadım.Hiç kimsenin şüphesi olmasın mutlaka ve mutlaka bu olayların üstesinden gelinecektir.
Türk Askeri ve Türk Polisi asla ve asla Şehit olmaktan çekinmez.Ama ne var ki kendi içimizde ekmeğimizi yiyen beslenen bu insanların nasıl bu hale geldiklerini anmak kolay değildir.
Ömürlerinin baharında kara toprağa emanet ettiğimiz yiğitlerimiz bir yanda arkalarında elem ve keder içinde kalanlar öte yanda.Kan ve gözyaşını durdurma sorumluluğunda hepimizin elinden gelecek bir katkı vardır elbet.
Çok şey yazmak istiyorum ama kelimeler kalemimden kağıda kağıdı yırtarcasına çiziliyor.Şehit cenazelerini görünce kahroluyoruz.Ama sürekli söylediğim gibi bu işin çözüm yeri bellidir.TBMM’de sen ve ben kavgası yapılmadan bir araya gelecekler ve ülkeyi bu sıkıntıdan kurtaracaklar.
Bir yanda terör bir yanda çocuklara cinsel istismar olayları ve kadına şiddet.Allah aşkına ne oluyor bize ? Nereye gidiyoruz böyle ? Şu son yazdıklarım bizim toplumumuza yakışıyor mu hiç ? Dünyanın en kadim medeniyetlerinin kurucusu olan toplumumuzun gündemi bunlar mı olmalı ? Bizim adımızın bunlarla yan yana anılması bile bize keder verici olmalıdır ve öyledir.
Neden kadına şiddet uyguluyoruz ? Belki hepimizin eşi , kız arkadaşı veya kız çocuğu olmayabilir ancak hepimizin anası yok mu ? Kadına el kaldıran insan artıklarının gözlerinin önüne anaları da hiç gelmez mi ? Bu kabul edilebilir mi ?
Son günlerde gündemi oldukça meşgul eden çocuk istismarlarını yazarken bile hicap duyuyorum.Bunu yapanları Yüce Mevla’ya havale edip onları kahretmesini diliyorum.
Peki bütün bu problemleri kökten halledecek bir formül bulmak mı gerekir ?Evet bunun ne olduğuna dair tahminlerinizi duyar gibiyim.Şapkadan tavşan çıkarmaya gerek yoktur kanımca her şeyin kökünden çözecek iksirimiz elbette EĞİTİM’dir.
Gerek görülen çağlarda yüzyılımıza uygun ve modern eğitim hamurunun içinde nesillerimizi mayalandırabilirsek hiç şüpheniz olmasın orta vadede olumsuzluklardan değil küresel çaptaki başarılarımızdan söz eder olacağız.
Fakat modern eğitim perspektifi ile olaya bakmaz isek bugünkü halimizi arar hale düşmekten korkarım.Cumhuriyet terbiyesi ile açan fidanlarımız ile geleceğe daha umutlu bakacağımızdan kimsenin şüphesi olmamalıdır.
Aksi takdirde daha çok bu köşelerden 10 yaşındaki Şehit yavrularının feryatlarını yazmak mecburiyetinde kalabiliriz.Rabbimizden Şehitlerimize gani gani rahmet kalanlarına sabır dileklerimle.Ruhları Şad olsun…