Pendik Fevzi Çakmak Mahallesinde Bir Ev Görüntüsü
Kar ve tipi alabildiğine yağıyor 2015 yılında İstanbul’da taa Anadolu’da olduğu gibi şiddetli bir kış uçtu.Kuvvetli bir kış sürüyor.
Sokağa çıktığımızda nefesinizi kesiyor ve nefes almakta güçlük çekiyorsunuz.Yürüdüğünüz yolda bazen yıkılıp kalkıyorsunuz işte böyle burada çok sevdiğim bir Kilis gazisi arkadaşım yanıma yaklaşıyor ve ilave ediyor.
Seni bu eve götüreceğim manzarayı gör diyor.Biraz yazı yazmak heveslisi olduğumuz için onu kıramıyorum.Pendik Fevzi Çakmak mahallesinde ki bu eve doğru yol alıyoruz.Kapıyı soluk benizli bir bayan açıyor.Buyrun diyor arkadaşım daha evvel tanıdığı için içeriye davet ediyor.Evet içeriye giriyoruz.Dağınık bir oda ve odada yanmayan bir soba ve yerde battaniyeler arasında oynamaya çalışan 3 çocuk ikisi 5 ve 6 yaşlarında biride 12 yaşında sözde oynuyorlar ısınmak için battaniyelere sarılmış yatıyorlar.
Baba sigortalı ama eve altı ay önce terk edip gitmiş asgari ücretli olduğu için aile ve sosyal yardımlaşmadan faydalanamıyor.Ama babanın işi yok nerede olduğu belli değil.Anne ilave ediyor.Bakkal borçları büyüdü,kömür ve diğer yardımları sigortalı gözüktüğümüz için alamıyoruz belediyeden ve sosyal yardımlaşmadan eli boş dönüyor.İki çocuğun 6 ve 12 yaşındakiler okula gidiyor diğeri 5 yaşında ona baktığım için çalışamıyorum Lise mezunu ve bilgisayar deneyimim olduğu için okula gitmeyen çocuk ayak bağım oluyor çok perişanım dün zorla 2 ekmek bakkaldan alabildim pazar dağıldıktan sonra boş sandıkları toplayarak eve getirdim.
Komşuların ufak yardımlarıyla ayakta kalmaya çalışıyorlar.Artık gücüm tükendi bir çare arıyorum o çare bir türlü karşıma çıkmıyor.Evet yanmayan soba altında buz gibi bir oda ve soğuk iliklerime işlemiş 3 çocuklu perişan bir aile.Bu tabloyu lütfen dikkatle izleyin.Zira mutfakta küçük bir aygaz tüpü günler önce bitmiş,çaydanlık boş ve kapısı kırık bir buzdolabı sağlam olsa neye yarar.Çünkü içi bomboş…
Diğer halde,yerde pijama ve gömlekler çocukların ders kitapları ve 6 yaşındaki ilkokul birinci sınıfa giden bu kız çocuğunu pekiyilerle dolu karnesi sözün kısası arkadaşıma dönüyorum beni buraya niye getirdin diyorum.Cevap veriyor bana sen yazarsın diyor.İşte sana bir yoksul aile fotoğrafı lütfen bu fotoğrafı göster ve görsünler dışarıda kar ve tipi devam ediyor ben bu görüntüye daha fazla dayanamıyorum.Ve birkaç satırla anlatmaya çalışıyorum.Şayet görmek izlemek isteyenler olursa tek yapacağım iş onların numarasını vermek olacak.Sakın ola ki duygu sömürüsü yapmıyorum çünkü acı ve görüntüsü çok karanlık bir tablo getirdi karşınızda bizzat ziyaret ederek telefonla arayın ve manzarayı lütfen ve lütfen görün…
Telefon:0531 297 1645