Yaşamaya doğarız
Gecelerde, günlerde...
Ne bulut, ne yağmur, ne kar ister gönlümüz
İnce şadırvanlarda çağıldarız.
Gönlümüz güvercin yemi sebil.
Kardeş kulağı ezanlar
Kurşuni ikindilerde kubbelerden!
Ve bir sırdır dökülen sıkı panjurlardan
Dökülür dolarız.
Eski sahaflar ayrı dünya
Kimin duygularıdır yinelenen
Soluk yapraklarda.
Kimi Leylâ, kimi Şirin, kimi Aslı’yız.
İnce bir zevrakçeyle geçer yâr
Hayâl meyâl
Bir ince saz faslıdır bu sularda
Çırpınmalar özge beste kadınca
Yalvarışlar, yakarışlar..
Yaşamaya doğarız
Hem de yaşamaya.
Uğur Elhan / 1979