İbn-i Tavus şöyle diyor: "İmam Seccad (a.s) namaz için abdest almaya başlayınca yüzünün rengi soluyor ve bütün vücudunu korku kaplıyordu." (Felah'us Sail, 51).
İmam Seccad (a.s) namaz için abdest alıp namaz kılmaya başlayınca yüzü sararıyor ve yününün rengi soluyordu. Kendisine bir defa bunun nedeni sorulunca şöyle buyurmuştur: "Ben büyük bir padişahın karşısında durmak istiyorum." (Deaim'ul İslam, 1/158).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Ali b. Hüseyin (a.s) namaza durunca rengi soluyor ve secdeye gidince terleyinceye kadar başını secdeden kaldırmıyordu." (Felah'us Sail, 117).
İmam Sâdık (a.s) şöyle buyurmuştur: "Namaz vakti olunca Ali b. Hüseyin'in (a.s) tüyleri diken diken oluyor, rengi soluyor, kurumuş hurma ağacının dalları gibi titriyordu." (a.g.e., 101).
İmam Bâkır (a.s) şöyle buyurmuştur: "İmam Seccad (a.s) namaza durunca, rüzgar esintisinin hareket ettirdiği şey dışında hiçbir şeyi hareket etmeyen ağaç gövdesi gibi duruyordu." (el-Kafi, 3/300/4).
Kitab'ul Envar'da şöyle yer almıştır:
İmam Seccad (a.s) namaza başlayınca küçük oğlu Muhammed (a.s) Medine'deki evinde bulunan derin kuyunun kenarına gitti ve kuyuya düştü. Annesi onun kuyuya düştüğünü anladı ve feryat etti. Kuyuya doğru koştu, kuyunun kenarında dövündü ve yardım isteyerek şöyle dedi: "Ey Allah Resûlü'nün oğlu! Evladın Muhammed boğuldu."
İmam (a.s.), kuyunun dibindeki çocuğunun sesini, feryadını ve tahammülsüzlüğünü duyduğu halde namazdan el çekmedi. İmam'ın eşi iş uzayınca çocuğundan duyduğu rahatsızlık yüzünden şöyle dedi: "Ey Allah Resulü'nün hanedanı! Ne kadar da katı kalplisiniz!"
İmam (a.s) namazına devam etti, kâmil bir şekilde kıldıktan sonra eşine doğru gitti, kuyunun kenarına oturdu. Kuyunun dibine –uzun bir ip dışında ulaşmak mümkün olmadığı halde- elini uzattı, oğlu Muhammed'i ellerinin üzerinde dışarı çıkardı. Muhammed tatlı dillilik yapıyor ve gülüyordu. Ne elbisesi ve ne de bedeninin bir yeri ıslanmıştı.
İmam (a.s) daha sonra eşine şöyle buyurdu: "Al, Allah'a yakîni gevşek olan kadın!"
İmam'ın (a.s) eşi, çocuğunun salim olduğunu görünce güldü ve İmam Seccad'ın, "Ey Allah'a yakîni gevşek olan kadın" sözünden dolayı ağladı. İmam (a.s) bunun üzerine şöyle buyurdu: "Bugün senin için bir kınanma yoktur. Güçlü bir padişahın huzurunda durunca O'ndan yüz çevirecek olursam O da benden yüz çevirir. O'ndan başka merhamet eden kimse var mıdır?" (Menakıb-i İbn-i Şehr-i Aşub, 4/135). (Muhammed Muhammedî Reyşehrî, Mizanu'l-Hikmet).
Okan Egesel
(Kilis Postası Haber Merkezi)
YORUMLAR