Aslında önemli bir turistik eşya olma özelliği de taşıyan el işlerinin, uygun bir şekilde sergilenip pazarlanması kenttin turizm potansiyeline de önemli artılar katacaktır.
Kilis'in bu konuda oldukça eski bir geçmişi olduğunu Evliya Çelebi'nin 17. yy.'daki Kilis izlenimlerinden, "Kilis Halkı Ehli Hireftir" sözlerinden anlıyoruz. Şimdilerde Kilis, estetik el sanatları değerlerini şu iki biçimde ortaya koymaktadır: "El işi", "Makine işi", El işleri eskiden "Gergef' veya" Kasnak" denilen, küçük el tezgahlarında yapılırdı. Kasnak, tek kişi; gergef ise birden fazla kişilerce ve birlikte kullanılabilirdi. Bunların çarpıcı örnekleri olarak; "Ciğerdeldi", "Mercimek", "Kartopu", "Filitre", "Cemaliyan", "Örümcek" denilen adlar altında örülmüş ve zaman zaman da sırmalarla zenginleştirilmiştir. Bu işlemelerin "Tel Çekicisi", "Yazıcısı", kenar dikişleri yapan. "Antikacı" lığını uzmanlık haline getirmiş olanlar vardı. Kasnak işlerinde çoğunlukla, bitki motifleri, insan figürleri yer alırdı. Kumaş olarak, adına "Jorjet" denilen krepdemur kulanılıyordu. Bunlara örnek olarak şunlar gösterilebilir: "Karanfilli", "Marullu", "Çengel", "Yıldız", "Bebekli"... Şimdilerde, el işi, yerini "Makine işi "ne bırakmıştır. Bir zamanlar, Gaziantepli Ermeniler, Kilis'te yaptırdıkları el işlerini, Amerika'ya "Antep İşi" adı altında pazarlamaktaydı. Şimdi Kilisli ev hanımları, boş zamanlarını el işiyle değerlendirerek; aile bütçesine bir yan gelir sağlıyor.
Faydalanılan kaynak: www.kilis.ktb.gov.tr
(Kilis Postası Haber Merkezi)
