Hafta sonu Kıbrıs Türk Cumhuriyetindeyiz. Uluslararası Milli Ekonomi Modeli kongrelerinden 8’incisini burada gerçekleştireceğiz.
Kaynaklar savaşının yaşandığı günümüzde, temel sorun sınırlı olarak kabul edilen kaynaklara kimin sahip olacağı meselesi. Bu hal ekonomilere de yön veren ana kriter.
Oysa kaynakların sınırsız olduğu bir gerçektir. Hangi kaynak bugüne kadar tükenmiştir?
Bugünün teknolojik imkânları ile topraktan neredeyse her ay ürün almıyor muyuz?
Söz konusu enerji olduğunda, güneş enerjisinin, dalga enerjisinin, rüzgâr enerjisinin ve su enerjisinin sonu olabilir mi?
Kısaca kaynak edinimi konusunda savaşlara gerek yoktur. Milli Ekonomi Modeli (MEM), “kaynaklar sınırsızdır; onun için de dünyada kaynak savaşına gerek yoktur” demektedir.
Önemli olan, devletlerin şirket kurarak vatandaşların tamamını kaynaklara ortak etmesidir. Uluslararası sahada da menfaatler istikametinde kaynak paylaşımı yapılabilir.
MEM, sürekli büyümeyi temin eden, adil gelir dağılımını sağlayan ve tam istihdam seviyesini yakalayan tek modeldir.
Milli Ekonomi Modeli, tüketiciden yola çıkarak sosyal devlet projeleri ile tüketeni güçlendiren, sosyal devleti hayata geçiren tek sistemdir.
Tezimizin kuralları basit formüllerle uygulamaya geçirilebilir ve alınan tedbirler hızla neticelerini verir.
Kolay uygulanabilmesi ve çabuk etki göstermesi, MEM’in büyük bir özelliğidir. Modelimiz 150’yi aşkın ülkede kısmen uygulanmaktadır.
Burada bir noktanın altını çizmek istiyoruz. Tezin kuralları bir bütünün parçalarıdır. Ancak tamamının devreye girmesi ile sürekli büyüme temin edilecek, tam istihdam seviyesi yakalanacak ve adil bir gelir dağılımı yapılmış olacaktır.
Bu hakikati fark eden Rusya, 2006’dan beri parça parça kullanmaya başladığı MEM çözümlerinin tamamını, yani Milli Ekonomi Modeli’nin tamamını uygulayacağını, 27 Şubat 2013’te Rusya Devlet Başkanı Putin’in danışmanı vasıtasıyla ilan etmiştir.
MEM’in projelerinden yararlanan ülkelerden bazıları şöyledir:
RUSYA:
Mayıs 2006 senesinde MEM, Rusya’nın 3 yıllık kalkınma programına alınmıştır. Doğum ikramiyesi, ev hanımlarına emeklilik, yer altı kaynaklarının devlet -millet ortaklığı ile işletilmesi, ihracatta Rus rublesinin talep edilmeye başlanması, asgari ücrette artış, maaşlara büyük oranlarda zam yapılması, dar gelirliye vergi indirimi getirilmesi. Enerji, iletişim, savunma ile alakalı 42 sektör stratejik ilan edildi, yerli tarım güçlendirildi, vatandaşlık maaşı verilmeye başlandı.
ÇİN:
Rusya Parlamentosu Duma’daki MEM oturumumuzun ardından Çin Başbakanı sunduğu raporunda ‘2013 yılının Rehber Prensipleri’nde “tüketimi desteklemeliyiz” dedi ve tüketimi desteklemeye başladı. Ayrıca, Çin Rusya ile kendi parası cinsinden ticaret yapmaya başladı. Bu tezimizde yer alan, “devletlerin ticarette milli paralarını kullanmaları” kuralından sonra ortaya çıkmış neticedir.
İSVİÇRE:
Yine Rusya’daki MEM oturumunun ardından İsviçre, her yetişkine aylık 2 bin 800 dolar (yaklaşık 5 bin lira) verilmesi için referandum yapacağını açıkladı. Yani tezimizdeki, tüketen kesimin cebine para koyma projesini referanduma sunacak.
Kapitalist sistemin uygulandığı ülkeler, 2007 senesinde Almanya’da gerçekleştirdiğimiz MEM kongresinden sonra, krizden çıkış için tüketimi canlandırıcı tedbirler almışlardır.
Kapitalist görüşün yer vermediği tüketen kesimin desteklenmesi kuralı, tüketim eksenli tek analiz olan MEM’in temel kuralıdır.
ABD:
ABD, Bush döneminde ocak 2008’de, 168 milyar dolar para basarak Bush’un ifadesiyle “çabuk harcayacakların cebine para koyma” projesini hayata geçirdi.
Obama, Reuters’a verdiği demeçte bu projenin Milli Ekonomi Modeli’ne ait bir proje olduğunu belirtti.
Obama’nın kurtarma planında (seçim vaadi olarak) yıllık geliri 200 bin doların altındakilere vergi indirimi yapılması vardı.
ALMANYA:
2008 senesinde Almanya’da Merkel hükümetinde koalisyonun ortağı olan Sosyal Demokrat Parti SPD, krizden kurtulmanın tek yolunun herkesin cebine 500 euro para koymak olduğu görüşünü ortaya attı.
VATİKAN:
Vatikan 2009’da, İtalyan hükümetine başvurarak ev kadınlarına maaş bağlanmasını önerdi.
ŞİLİ:
Şili, küresel ekonomik krizle savaşabilmek için 4 milyar dolarlık teşvik planı açıkladı. (13.01.2009)
İTALYA:
İtalya 80 milyar Euro harcayarak, daha fakir ailelere ve mortgage mağdurlarına vergi indirimleri sağladı.
İtalya eski Başbakanı Silvio Berlusconi, 2008 sonunda, 80 milyar euroluk kurtarma paketini açıklarken İtalyanları harcamaya davet etmiştir.
TAYLAND:
2009 başında Tayland 3.3 milyar dolarlık teşvik paketi açıkladı. Tayland Başbakanı bununla insanların cebine para konulacağını belirtti.
JAPONYA:
Japonya 2009 senesinde, 54 milyar dolarlık 2. teşvik paketini de onayladığında, tüketici harcamalarını artırmak için vergi verenlere nakit ödeme yapılmasını kabul etmişti.
GÜNEY KORE:
Güney Kore, 2008 de
130 milyar dolarlık teşvik paketini devreye koydu. Paranın bir kısmı tüketicileri yeniden alış verişe ısındırmak için vergi indirimi olarak kullanıldı.
AVUSTRALYA:
Avustralya önce 9.9 milyar dolarlık, ardından da 26 milyar dolarlık tüketimi teşvik paketi devreye koydu.
AB:
AB liderleri, 2008’de durgunluğa giren Avrupa ekonomisini canlandırmak için hazırlanan 200 milyar euroluk teşvik paketini onayladı.
FRANSA:
Fransa önce 461 milyar dolarlık teşvik paketini ardından da 32.9 milyar dolarlık teşvik paketini devreye koydu.
HİNDİSTAN:
Hindistan, 2008’de ekonomiyi canlandırmak amacıyla, 4.1 milyar dolarlık teşvik paketi açıkladı.
KUVEYT:
Kuveyt, 2009’da 17.3 milyar dolarlık kurtarma paketi açıkladı.
NORVEÇ:
2009 senesinde, 2.9 milyar dolarlık (20 milyar Norveç Kronu) bir teşvik paketini duyurdu.
İRLANDA:
İrlanda önce 549 milyar dolarlık teşvik paketini, ardından da 13 milyar dolarlık daha paketi devreye koydu.
HOLLANDA:
Hollanda, ilk olarak 26 milyar dolarlık teşvik paketini, ardından da 20 milyar dolarlık daha paketi devreye koydu.
MALEZYA:
Malezya hükümeti, 2009’da ekonomiyi canlandırmak için 16.2 milyar dolar (60 milyar ringgit) tutarında yeni bir plan açıkladı.
BREZİLYA:
Brezilya, birinci kongreden bir ay sonra MEM’in çözümlerinden istifade ederek IMF ile bağlarını tamamen kopardı, milli politikalara ağırlık verdi.
Yarın Kıbrıs Türk Cumhuriyetindeyiz. Buranın piyasa meselelerine, tarım problemlerine ve diğer sorunlarına çözümler sunacağız.
Milli Ekonomi Modeli maalesef Türkiye Cumhuriyeti devleti dışında her yeri çözümleri ile refaha ve huzura kavuşturuyor.
Siyasilerimizin ve halkımızın bizden talebi olmadığı sürece de bu hal böyle devam edecek…
