Hayatta insanlara sorulacak en zor soru “Sen kimsin?” sorusudur bence. Bu soruya isim veya vasıf olarak yüzeysel bir açıklama yapılabilir tabii ki. Ama “asıl beni” açıklamak derin ve düşündürücüdür. Çünkü her insan küçük birer dünyadır anlayabilene. Günümüzde pek fazla insan kendini tanıyamadan, iç dünyasını anlamlandıramadan ölüp gidiyor bu hayattan. İnsan kendi özünü bilmeyince hayatı ve yaşamın gerçek amacını da anlayamıyor maalesef.
Hiçlikten çokluğa yol olan insanoğlu ne gariptir ki bazen kendini dünyaya hakim olacak kadar güçlü hissederken bazen ise; hep birilerine muhtaç, her an yok olacak aciz bir varlık olarak hisseder. Peki asıl olan ne? Yani biz insanoğlu çok mu aciziz dünya denen hayat maratonunda? Yoksa çok mu güçlü yenilmez savaşçılarız? Galiba cevap tam da biziz ! Yani her insan verdiği cevaba, yaşayış tarzına ve hayata kattığı anlama göre bir yer kaplıyor bu evrende. Dolayısıyla hiçlik de çoklukta bizim potansiyelimizde. Bizhangisine yatırım yaparsak o güçleniyor sadece.
Eğer her gün uyandığın sabaha, ağaçta öten kuşa, caddede bağıran simitçiye, yolda korna çalan şoföre, seni işe alan patronuna, yemeği tuzsuz yapan eşine, dahası aynadaki yüzüne lanet edip eleştiriler yağdırıyorsan bu dünyada ne kadar yer kapladığını ve kim için ne anlam ifade ettiğini uzunca bir düşünme zamanı. Galiba bu senaryodaki karakter “asıl beni yani kendini hala bulamamış olanlardan. Bunun yanı sıra derin sorgulamalara dalmış, nerden geldik nereye gidiyoruz bu hayatta diye kendini, yaşadıklarını sorgulayan kimliklere gelince, sorgulamak iyidir. İnsanın başkasına iğne batırırken kendine çuvaldız batırması daha da iyidir hatta.
Feridun Düzağaç’ın çok sevdiğim şarkısında dediği gibi “ kendimi kendimden çıkarsam...” kaç kalır acaba diye düşünmeye başladım. Sonra garip ama çok uyumlu bir benzetme aklıma geldi.Galiba doğarak dünyaya gelen ve ölümle dünyadan ayrılan biz aslında kendimizi kendimizden çıkarıyoruz. Ve bu çıkarımda bizden geriye güzellik, iyilik ve hayır kalıyorsa ne mutlu! Ama sanatçının dediği gibi “kendimi kendimden çıkarsam sıfır kalmaz” ise vay halimize.
Kendimizi kendimizden çıkarınca güzel ameller kalması dileğiyle inşallah…
NEZİHE KARA 24.02.2017
Kendimi kendimden çıkarsam kaç kalır acaba ailem ve çocuklarım dışında sıfırdr heralde... Onca kalabalık içindeki yalnız ve allaha sığınan insan... Oğlu sevgili nezihe.
ağzına sağlık
Yazin guzeldi hayatin gercegi bu iki kapili Han
Kalemine yüreğine saglik güzel insan
Cok dogru ve hayata dair bi yazi olmus kalemine yuregine saglik
çok güzel duygu nun kaleme dökülüşü bukadar olur ..yüregine saglık canım