Görünen o ki, bu yılı seçim atmosferinde tamamlayacağız. Genel seçim havasında geçen yerel seçimlerin ardından herkes cumhurbaşkanlığı seçimlerini konuşmaya başladı.
Seçimler, ana gündemi örtse de Türkiye’nin halledilmeyi bekleyen çok ciddi meseleleri var. Bunların başında terör konusu ve bölünme tehdidi gelmektedir.
İktidarın demokrasi açılımı çerçevesinde masa başı pazarlıklar sonucu akan kanın durdurulduğu iddia edilse de, gerçeğin öyle olmadığı seçimlerin hemen ardından yaşanmaya başlayan hadiselerle ortaya çıkmıştır.
Son birkaç gün içinde Şemdinli’de askerlere taciz ateşi açan teröristler, Şırnak’ta 3 kişiyi kaçırdılar.
Diyarbakır-Bingöl Karayolu’nda iki kamyon ateşe verildi.
Mardin ili Kısmetli Köyü’nde sabit yakıt tankı ile bir kamyon ve üç kamyonet teröristlerce yakıldı.
Mart ayında İmralı’dan gelen demokrasi mektubunun yıldönümünde, yasal bir müzakere sürecine geçilmediği takdirde farklı yöntemlerin devreye gireceği ikazı yapılmıştı.
Bugün bunu yaşamaya başladık.
Terör ile mücadelede pazarlık, kanı ve gözyaşını bitirmediği gibi, sonu bölünme ile neticelenecek tavizlere göz yummaktan başka bir mana ifade etmez.
“Türkiye’de Kürt meselesi vardır” diyerek bu fitili ateşleyenler iyi bilmelidir ki, Türkiye’de Kürt meselesi değil terör sorunu vardır.
Ve terör sorunu, bölge insanının karnını doyurmakla, orada istihdam sahaları oluşturarak, iş imkânı sunmakla halledilebilir.
Bölge halkının Kürt-Türk ayrımı yoktur ancak ciddi bir fakirlik sorunu ve işsizlik problemi vardır.
Bizce Ak Partisi, cumhurbaşkanlığı seçimlerine kadar Doğu ve Güneydoğu üzerinden yürütülen parçalama planlarına ses çıkarmayacaktır.
AKP’nin adı coğrafyamızdaki terör gruplarının yanı sıra Suriye’nin bölünmesi için uğraşan El Kaide ile de anılmaktadır.
El Kaide ile Türkiye arasındaki ilişki dünya basınında sıklıkla yer bulmaktadır.
Hatay Reyhanlı’da 52 vatandaşımızın hayatını yitirdiği patlamadan sonra saldırıyı El Kaide üstlenmesine rağmen AKP, El Kaide’yi korurcasına saldırıdan Suriye’nin istihbarat teşkilatını sorumlu tutmuştu.
Bu nasıl bir iç politikadır ki, ülkenizde terörün kaynağı gruplarla istişare halindesiniz, ülke bütünlüğünüzü tehdit eden ve komşularınızı bölmeye uğraşan bir zihniyete sahip çıkıyorsunuz.
