İnsan ömründe bayramların ayrı bir yeri vardır. Geriye doğru baktığımızda, en sevinçli günlerimizin, en güzel hatıralarımızın, bayram günlerinde olduğunu görürüz.
Çünkü bayram günleri, sevenlerin ve sevilenlerin bir
araya geldikleri, dargınların barıştığı, büyüklerin hatırlandığı, yıl
içerisinde ziyaret etmediğimiz akrabalarımızın ziyaret edildiği, birlik ve
beraberliğin pekiştiği güzel günlerdir.
Bayramı en içten duygularla hissedenler ise
çocuklardır. Çocukluğumuz da bayrama,
büyük bir sevinçle, hazırlandığımızı hatırlıyorum.
Babamızın aldığı bayramlıkları yanımıza alıp,
giyeceğimiz yeni ayakkabıları bayram gecesi koynumuza alıp öyle yatardık, bir
yandan da bayram günü hangi akrabamızın ne kadar para vereceğini hesaplardık.
Bayram günü ise cebimizdeki bol bayramlıklarla,
doğru çocuklar için kurulan bayram yerine gider, eğlenirdik,
Sevgili peygamberimizde bayramda çocukları
sevindirmeye ayrı önem verirdi
Bir bayram günü Peygamber Efendimiz evinden çıkmış,
mescide gidiyordu. Yolda sevinçle oynayan çocuklara rastladı, hepsi bayramlık
yeni elbiseler giymiş, sevinç içinde koşturuyorlardı. Fakat çocukların içinde
zayıf, çelimsiz bir çocuk vardı. Onlar gibi mutlu değildi ve üzerindeki
elbiseleri yırtık, eskiydi. Bir köşeye çekilmiş, oynayan çocukları izliyordu.
Peygamber efendimiz çocuğun yanına yaklaşarak:
“Sen niye arkadaşlarının yanında değilsin? Niye
onlar gibi sen de gülüp oynamıyorsun?” buyurdu.
Çocuk karşısındakinin kim olduğunu bilmiyordu. Cevap
verdi:
“Ben hem öksüzüm, hem de yetimim. Babam şehit oldu.
Annem de başka biriyle evlendi.”
Bunun üzerine Peygamber Efendimiz çocuğun elinden
şef¬katle tuttu. Saçlarını okşadı ve şöyle buyurdu:
“Resulullah’ın baban, Âişe’nin de annen olmasını
ister misin?”
Çocuk karşısındakinin Peygamber Efendimiz olduğunu
anlayınca birden toparlandı. Sevinçle, heyecanla cevap verdi:
“Ya Resulallah, nasıl istemem?”
Peygamber Efendimiz bu cevabı alınca yetim çocuğun
elini tuttu ve evi¬ne götürdü. Evde onu yedirip, içirdi. Ona yeni elbiseler
giydirdi.
Yetim çocuk bu şekilde tekrar arkadaşlarının yanına
geldi. Arkadaşları ondaki bu değişikliği görünce neler olduğunu sordular. Çocuk
da onlara Peygamber Efendimizin onu yanına aldığını söyledi. Bunu duyan
çocuklar hüzünlenerek şunları söylediler:
“Keşke bizim de babamız şehit olsaydı da, bizi de
yanına alsaydı…
Bu vesile ile Tüm Müslüman kardeşlerimin mübarek
ramazan Bayramını kutlar, hayırlara vesile olmasını yüce Allah’tan
dilerim. 12.05.2021
YORUMLAR