Nejat TAŞKIN
Muhittin Mehmet, 1876 yılında Alaylı Redif Yüzbaşı olan babasının 93 Rus harbi Kafkas harekâtındaki görevi nedeniyle Kahramanmaraş’da doğdu. Annesi Urfalı Sırmalı Ali Efendigil’den Hatice, babası ise Urfalı Azezoğlugil’den Mehmet Rahmi’dir. Osman Nuri isimli bir erkek kardeşi ile Zahide, Zekiye ve Nezire olmak üzere üç kız kardeşi vardı.
Medreseye ilk olarak Halep şehrinde Paşa Mahalle Camisinde başladı ve Aryan Mahalle Camisinde dini eğitim aldı. Halep Mülkiye Mektebi’nde İlkokulu okudu. Ardından Halep Askeri Rüştiye’sini dört yılda tamamladı.
Yakalarında “Halep Mektebi Rüştiyeyi Askeriye” ibaresi bulunan o dönem üniformaları siyah çuha kumaştı ve askeri öğrencilerin başlarında püsküllü kırmızı fes vardı. Bu okullardaki öğretmenlerinin büyük çoğunluğu Kilisli Muallimlerdi.
Halep Askeri Orta Okulunu bitirdikten sonra, İskenderun’un limanından İstanbul’a Hacı Davut vapuru ile tek başına gitti. Bu seyahati esnasında gemide önce fare sonra iki ceset çıktığı için İzmir Urla Karantina adasında 45 gün kaldı. Bu nedenle kendi ifadesi ile “yorgun ve çok gecikmiş” olarak, İstanbul Çengelköy’de bulunan Askerî Tıbbiye İdadisine kayıt oldu.
Kuleli Askerî Lisesindeki üç yıllık eğitiminin ardından, önce Sarayburnu Gülhane’de olan ve kendi döneminde sonra Haydarpaşa’ya taşınan, Askeri Tıbbiye Mektebi (Mektep-i Tıbbiye-i Askeriye-i Şahane) ile devam etti. 16 Ağustos 1898 yılında başladığı, Gülhane Askeri Tıp Akademisinde altı yıl okudu. Askeri Tıbbiyeyi 4 Kasım 1905 yılında Tabip Yüzbaşı rütbesiyle bitirdi (Fotoğraf 1).
Öğrencilik yıllarında okul arkadaşları arasında Mazhar Osman (Uzman), Refik Ciranlı (Saydam), Tevfik Selanik, Kenan Şehzadebaşı, Çerkez Refik, Abdülcevat Halepli, Agah Hasköy ve İhsan Fazlıpaşa vardı. Sınıf arkadaşları ve Mazhar Osman kendisine “Figanı” olarak hitap etmiş ve aynı isimle uzun bir şiir yazmıştır.
Askeri tıbbiye eğitimi sırasında derslerini Osmanlıca, Fransızca ve Latince olarak defterlerine kayıt etmiştir. Ders kitapları ve bu defterlerinden bazıları ile tıbbiyeli arkadaşlarının fotoğrafları günümüze kadar ulaşmıştır.
Yemen isyanı sırasında Yemen Kumandanı Ahmed Fevzi Paşa emrinde Zimar şehri Askeri Hastanesinde Kolağası rütbesiyle Baştabip olarak çalıştı. Bu görevi sırasında Erkanıharp Bnb. İsmet (İnönü), Bnb. Salih Zeki ve Bnb. Salih Tevfik yakın arkadaşlarıydı. 29 Kasım 1914 tarihinde Binbaşı rütbesine terfi etti.
Yemen savaşı esnasında İngiliz kuvvetlerine esir düştü. Fransızca konuşarak hayatını kurtardı. Birinci Dünya Savaşı bitinceye kadar Mısır Sina Yarımadası Katara İngiliz Askeri Hastanesinde harp esiri olarak çalıştırıldı. İngilizceyi esarette öğrendi.
Mondros Mütarekesi sonrası Halep şehrine ailesinin yanına giderek Çerkez kızı Nazife Hanım (1898-1986) ile evlendi. İki erkek ve altı kız babası oldu.
Arap ayaklanması başlayıncaya kadar, Menbiç Askeri Hastanesinde Sertabip olarak görev yaptı. Suriye’nin İtilaf Devletleri tarafından işgal edilmesi sonrası bütün aile olarak Kilis Aşıt Mahallesine taşındılar.
Tabip Binbaşı rütbesiyle Kurtuluş Savaşına gitti. Fotoğraf 2 arkasında kendi yazısı ile Yunan Harbi en güney noktası yazmakta ve 1922 tarihini taşımaktadır.
Bir yıl İstiklal Harbinde 43ncü Fırka Seyyar Hastanesi Baş Tabibi olarak görev yaptıktan sonra sonra 10 Ekim 1923 tarihinde emekli oldu. Milli Savunma Bakanlığı kayıtlarına göre, yaklaşık 20 yıl süren askeri hekimlik vazifesinin üç yılı Hicaz, beş yılı Harbi Umumi ve son bir yılı da Kurtuluş Savaşı içinde mücadele ederek geçmiştir.
Binbaşı rütbesi ile emekli olduktan sonra Kilis Aşıt Mahallesinde 35 yıl serbest hekimlik yaptı, hastalarına çoğunlukla ücretsiz şifa dağıttı, hastalıklarına derman oldu ve sayısız hayırlı işler yaptı.
Oğulları ve kızlarının evliliklerini ve bazı torunlarını gördü. Bu dünyadaki yazgısını büyük bir görev duygusu ile gerçekleştirdi ve 30 Mart 1958 Tarihinde fani dünyadan uhrevi aleme göç etti.
Bu özgeçmişi ile Dr. Muhittin Sağlık, bizi birbirimize ve köklerimize daha sıkı bağlıyor. Böylece çocuklarına, torunlarına ve gelecek nesillere ilham kaynağı oluyor.
Kaynaklar: MSB Arşiv Hizmetleri Şube Müdürlüğü (2022), Kent Gazetesi (2014), Osman Nuri ses kayıtları (1974) ve Genç Kilis Gazetesi Hatıraları (1956).
